اصل اشتراک در مبدا و منشا خلقت
این اصل شامل اصل اشتراک در مبداء فاعلی، منشاء مادی و منشاء معنوی خلقت می شود. از نظر قرآن کریم، دست قادر خالق متعال، آفریننده انسان اعم از زن و مرد است. منشاء مادی (خاک، گل، گل چسبنده، لجن سیاه بدبو، نطفه) و منشاء معنوی (روح الهی) خلقت زن و مرد نیز مشترک است.
آیات پرشماری از قرآن کریم به این موضوع پرداخته است. [۱] از باب نمونه به دو فراز، اشاره می کنیم:
- وَ إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَئكَةِ إِنىِّ خَلِقُ بَشَرًا مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ؛ فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِى فَقَعُواْ لَهُ سَاجِدِين؛ [۲] و (به خاطر بياور) هنگامى كه پروردگارت به فرشتگان گفت: «من بشرى را از گل خشكيده بدبويى، مى آفرينم. هنگامى كه كار آن را به پايان رساندم، و در او از روح خود دميدم، پس همگى براى او سجده كنيد!
- لَقَدْ خَلَقْنَا الْانسَنَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ،ثمَُّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فىِ قَرَارٍ مَّكِينٍ،ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَمًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لحَْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا ءَاخَرَ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الخَْالِقِين؛ [۳] و ما انسان را از عصارهاى از گِل آفريديم. سپس او را نطفه اى در قرارگاه مطمئن [رحم] قرار داديم. سپس نطفه را بصورت علقه و علقه را بصورت مضغه و مضغه را بصورت استخوانهايى درآورديم و بر استخوانها گوشت پوشانديم سپس آن را آفرينش تازه اى داديم پس بزرگ است خدايى كه بهترين آفرينندگان است.
جستارهای وابسته
- اصل اشتراک زن و مرد در هدف نهایی
- اصل اشتراک زن و مرد در هویت انسانی
- اصل اشتراک زن و مرد در لوازم رسیدن به هدف
- اصل زوجیت