تلاش رسانه‌های غربی برای پنهان‌سازی جایگاه واقعی زنان ایرانی
وبگاه شبکه «المیادین» در گزارشی به جایگاه واقعی زنان ایرانی در عرصه‌های مختلف و براساس آمارهای جهانی پرداخته و دلایل عدم بازتاب تصویر حقیقی از آن در رسانه‌های جهانی را بررسی کرده است. در ادامه مشروح این گزارش را می‌خوانیم:
نقشی پررنگ برای دهه‌ها مشارکت
در ابتدا نمی‌توان این نکته را نادیده گرفت که مشارکت و فعالیت زنان ایرانی در عرصه‌های مختلف زندگی در این کشور از دهه‌ها قبل، به موضوعی حیاتی و ضروری تبدیل شده است. علی‌رغم تمامی تلاش‌های رسانه‌های غربی برای تحریف واقعیت و جعل حقایق، نقش زنان ایرانی را از منظر اجتماعی و سیاسی نمی‌توان در کشوری که متهم به تبعیض جنسیتی است، پنهان کرد. ایران بر اساس سیاست مستقل خود هرگز از هدف قرار گرفته شدن دور نبوده و تشدید فضای رسانه‌ای در خصوص درگذشت زن جوان «مهسا امینی» نمونه‌ای از این هجمه‌ها است. مسیر اطلاع‌رسانی نادرست رسانه‌ای درباره خود این رویداد و بزرگنمایی‌های رسانه‌ای در خصوص واکنش‌‌های خیابانی از این رویداد از چند جهت قابل تحلیل و بررسی است.
استانداردهای دوگانه؛ تلاش برای وارونه‌نمایی
تحولات اخیر داخلی ایران، دخالت‌های ایالات متحده آمریکا، «اسرائیل» و عربستان سعودی را در سازماندهی به اصطلاح «انقلاب رنگین» با سوء استفاده از درگذشت بانوی جوان ایرانی و مسئله حجاب آشکار کرد. اما این کشورها نتوانستند همدلی نخبگان ایرانی را با همه ابزارها و امکانات و جریان‌های در دست‌شان کسب کنند و یا آن‌که اکثریت قریب به اتفاق مردم ایران را قانع کرده و همراهی‌شان را جلب کنند. آمریکایی‌ها چندین بار این کار را انجام داده‌اند؛ که اولین آن‌ها حمایت از اعتراضات موسوم به «انقلاب سبز» طی سال ۲۰۰۹ و در دوران رئیس جمهور سابق «باراک اوباما» نبود؛ آن هم به بهانه‌هایی مانند تقلب در انتخابات، سرقت آراء مردمی و نقض دموکراسی، که حقیقت آن به سرعت برای مردم آشکار شد.
و آخرین تلاش آمریکا برای دامن به اعتراضات نیز این «انقلاب زنان و حجاب» به بهانه درگذشت شهروند ایرانی مرحومه امینی در مرکز پلیس نخواهد بود؛ ادعاهایی که پس از تکمیل تحقیقات و انتشار نتایج مستند آن از سوی دولت ایران، کذب بودنش ثابت شد. شایان ذکر است که پرونده مرحومه امینی یک «سکوی استثمار» و فتنه‌گری علیه حکومت ایران بود؛ چرا که در شبکه‌های مجازی‌شان کمپین‌های گسترده همبستگی با دولت مورد توجه قرار نگرفت، آن هم حمایت‌هایی که در مدت کوتاهی شبکه‌های اجتماعی را با نزدیک به دو میلیون توییت پر کرد. صرف نظر از اینکه چه دستگاه‌های رسانه‌ای و پلتفرم‌هایی برای حمله سایبری علیه ایران از سوی کشورهای معاند تامین مالی می‌شوند، باید در این خصوص تاکید کرد که زنان ایرانی از اواخر قرن نوزدهم تاکنون نقش‌های مهمی را ایفا کرده‌اند؛ نقش‌آفرینی که اوج آن پیروزی انقلاب اسلامی در اواخر دهه هفتاد قرن گذشته بود.
مشارکت سیاسی در صدر نقش‌آفرینی‌ها
زنان ایرانی از سال ۱۳۷۶ و در سطح معاونت رئیس جمهور، آن هم در دوران ریاست جمهوری «محمد خاتمی» مشارکت و فعالیت سیاسی خود را در سیستم سیاسی ایران آغاز کردند؛ زمانی که «معصومه ابتکار» به معاونت رئیس‌جمهور منصوب شد و هشت سال در آن جایگاه نقش‌آفرینی کرد. «شهین‌دخت ملاوردی» یکی دیگر از مدیران زن ایرانی است که در دولت یازدهم ایران، معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری بود و در دولت دوازدهم نیز به سِمت دستیار رئیس‌جمهور در امور حقوق شهروندی منصوب گردید.
در دستگاه دیپلماسی و مناصب دولتی تعدادی از زنان ایرانی وارد هیئت‌ها دیپلماتیک و دستگاه سیاست خارجی شدند. از جمله این زنان «مرضیه افخم» است که در سال ۲۰۱۵ به عنوان سخنگوی وزارت امور خارجه منصوب شد؛ اما این روند انتصابات تنها به او محدود نشد. زنان دیگری مانند «حمیرا ریجی» که به عنوان سفیر ایران در برونئی منصوب شد. بعد از این دو نیز تعداد بیشتری از زنان ایرانی وارد فعالیت‌های دیپلملتیک شدند و داستان این انتصاب‌ها ادامه داشت.
در مورد وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی نیز، «مرضیه وحید دستجردی» برای اولین بار در سال ۱۳۸۸ به عنوان وزیر بهداشت و درمان ایران منصوب شد. علاوه بر این، زنان ایرانی طی آن سال‌ها چندین پست مهم و کلیدی از جمله معاونت حقوقی ریاست جمهوری، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری، ریاست بنیاد حفاظت از محیط زیست، و سمت استاندار را به خود اختصاص دادند و سال‌ها مشغولیت داشتند.
زنان ایرانی سهم قابل توجهی در جایگاه‌های مدیریتی بخش دولتی دارند و سِمت‌های شایان توجهی را به دست آورده‌اند؛ به طوری که میزان اشتغال آنان در مناصب مدیریتی از ۱۳.۸ درصد در سال ۲۰۱۵، حالا به ۱۸.۸ درصد در سال جاری رسیده و شاهد افزایش خوبی بوده است.
زنان ایرانی؛ رتبه اول در عدالت آموزشی
بر اساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد، ایران در زمینه «عدالت آموزشی» در بین دختران و پسران رتبه نخست جهان را کسب کرده است. فصل الخطاب قطعی در این زمینه برگرفته از درصدها و آمارهای برتری علمی دانشگاه‌ها و تعداد پژوهشگران زن در مراکز تحقیقاتی است؛ به طوری که تعداد زنان در دانشگاه‌ها به ۷۵ درصد رسیده است. در حالی که ۸۰۰۰ زن فضای تالیف، نویسندگی، روزنامه‌نگاری و به طور کلی فعالان حوزه فرهنگ را به خود اختصاص می‌دهند.
علاوه بر این، هم‌اکنون ۷۱۲ ناشر و فعال کتاب از بین زنان ایرانی در این زمینه حضور دارند؛ در حالی که این میزان در دوران پیش از انقلاب صر بوده است. زنان ایرانی حالا ۵۰ تا ۶۰ درصد کارمندان کشور، ۲۷ درصد اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها و ۳۷ درصد از جمعیت پزشکی کشور را به خود اختصاص داده‌اند. این حضور سیاسی زنان ایرانی و ایفای نقش آن‌ها تا رشته‌های تخصصی نظیر ادبیات، علم، نوآوری فراتر رفته و آنان در عرصه‌های هنری نظیر موسیقی های عامه‌پسند در کنار مردان حضور دارند؛ حضوری که به تقویت نقششان هم منجر شده است.
منبع
- «از مسئولیت‌ها تا پرچم‌داری‌ها؛ چرا رسانه‌های غربی جایگاه واقعی زنان ایرانی را پنهان می‌کنند؟» خبرگزاری فارس، 14 آبان 1401