حجاب و التهاب افزایی

از ویکی‌جنسیت

بیان شبهه

ایجاد حریم و محدودیت در روابط زن و مرد-به ویژه پوشاندن زنان از نگاه مردان- التهاب جنسی را در جامعه بیشتر می‌کند. معروف است که می گویند«الانسانُ حریصٌ علی مامُنعِ مِنْهُ» یعنی انسان از هرچه منع شود نسبت به آن حرص و اشتیاق پیدا می‌کند؛ بنابراین برای کاستن از التهاب جنسی جامعه راه حل آن است که همه ممنوعیت‌ها را بردارند تا حساسیت‌ها از میان رفته، همه چیز عادی و طبیعی شود.

پاسخ

این مسأله که رفع ممنوعیت‌ها، موجب ارضاء غریزه در انسان می‌شود، نسبت به همه غرایز انسان صحیح نیست. برخی غرایز انسان سیری‌پذیرند همچون گرسنگی، اما بسیاری از غرایز سیری‌ناپذیرند؛ غریزه قدرت‌طلبی در انسان هرگز سیر نمی‌شود. هرچه انسان قدرت به دست آورد، باز خواهان مراتب دیگر آن است. غریزه جنسی نیز از جمله غرایزی است که هر چه بر آتش آن بیفزایند، شعله‌ورتر می‌گردد. انسان باید غرایز سرکش خویش را علاوه بر تأمین، مهار کند و اجازه فزون‌طلبی را به نفس خویش ندهد. بنابراین رهاکردن غرایز جنسی جامعه نه تنها مشکل التهاب جنسی را به طور ریشه‌ای حل نمی‌کند، آن را افزایش هم می‌دهد. درست است که هرگاه چیزی را فراوان و پیوسته در اختیار انسان بگذارند، اشتیاق او نسبت به آن چیز کاهش می‌یابد اما در مورد غرایز پایان‌ناپذیر انسان از جمله غریزه جنسی، اساس و ریشه غریزه جنسی خاموش نمی‌شود بلکه تقاضاهای آن تغییر می‌کند. هنگامی که بد پوششی و برهنگی قسمتی از بدن عادی شد، تقاضای برهنگی تمام بدن ایجاد می‌شود و پس از آن، تقاضاهای دیگر تا آن جا که غریزه جنسی همچون شعله‌های سرکش آتش زبانه می‌کشد و به همجنس‌گرایی و خشونت در روابط جنسی و انواع انحراف‌های جنسی منجر می‌شود. اینکه مى‏‌گویند: «الْانْسانُ حَریصٌ عَلى‏ ما مُنعَ مِنْهُ» مطلب صحیحى است ولى نیازمند به توضیح است. انسان به چیزى حرص مى‌ورزد که هم از آن ممنوع شود و هم به سوى آن تحریک شود؛ به اصطلاح تمناى چیزى را در وجود شخصى بیدار کنند و آنگاه او را ممنوع سازند. اما اگر امرى اصلاً عرضه نشود یا کمتر عرضه شود، حرص و وَلَع هم نسبت بدان کمتر خواهد بود.


برفرض که رهاساختن غریزه جنسی در جامعه، تمایل زنان و مردان را از بین ببرد و حساسیت‌ها، التهاب‌ها و واکنش‌ها را خاموش کند، آیا چنین اتفاقی مثبت و مفید است؟ این امر تمایل به ازدواج را از میان می‌برد و با نابودی خانواده حیات بشر را به خطر می‌اندازد. اسلام می‌خواهد با ایجاد محدودیت‌ها، اشتیاق زنان و مردان نسبت به یکدیگر حفظ شود. اسلام با توصیه زنان به پوشش وحجاب، زنان را در نظر مردان خواستنی و جذاب می‌سازد و این مسأله پیوند ازدواج را به دنبال می‌آورد.[۱]

در جوامع غربی که منعی وجود ندارد باز تحریک وجود دارد. مرد غربی که در روز هزاران زن بی حجاب را می‌بیند، هنوز غریزه‌اش اشباع نمی‌شود. باز می‌خواهد زن دیگری را ببیند برای این کار تبلیغات گسترده‌ای انجام می‌دهند به طوری که کاری می‌کنند که حتی اگر کسی نیاز به کالایی را نداشته باشد ولی تشویق شود تا جنسی را که یک زن می‌فروشد یا تبلیغ می‌کند، بخرد. در غرب اکثر فروشنده‌ها را زن انتخاب می‌کنند. در واقع می‌توان گفت مردان غربی نیز تحریک می‌شوند. چون آمار بالای تجاوز با وجود آزادی این مورد را تأیید می‌کند. ولی در جاهایی به علت شخصیت و موقعیت اجتماعی و...خود را حفظ می‌کنند. بالای 80 درصد استفاده از اینترنت صرف امور جنسی می‌شود. و این 80 درصد هم افرادی هستند که افراد با شخصیت و با شأن اجتماعی بالا هستند.

«پلینت روث» می‌گوید: رواج فرهنگ برهنگی نه تنها آن را به صورت عادی و یک چیز بی‌اهمیت در نیاورده بلکه عطش روحی را افزایش داده است. آری بی حجابی نیز حریص بودن را کم نمی‌کند اما قطعاً رابطه دو جنس مخالف را به لجن می‌کشاند و زن را بی‌ارزش می‌کند.

پانویس

  1. حق شناس، جعفر، عفاف و حجاب،چرا؟، چاپ و نشر بین الملل، ص47

منبع