حجاب و فعالیت‌های اجتماعی

بیان شبهه

حجاب یک لباس دست و پاگیر است و با فعالیت‌هاى اجتماعى مخصوصا در عصر ماشین هاى مدرن سازگار نیست، پوشش وحجاب مانع از موفقیت و اثرگذاری زنان در اجتماع است.

پاسخ شبهه

این اشکال بر حجاب نوع هندی یا یهودی یا ایران باستان وارد است،در حالی که حجاب اسلامی هیچ گاه حکم به حبس زن در خانه نمی دهد تا جامعه رااز وجود و استعدادهای او محروم نماید،بلکه حدودی را تعیین می کند که زن با عمل به آن حدود،از چشم چرانی و فساد اخلاق مردان در امان باشد وخود نیز با وقار در عرصه اجتماع ظاهر شود. نکته عجیب آنکه مخالفین به بهانه این که حجاب نیمی از افراد اجتماعی را فلج کرده است با ترویج بی حجابی و بی بندوباری نیروی تمام افراد جامعه رافلج می کنند.نتیجه این می شود که در جوامع مسلمان متجدد مآب ،فقط در روستاها و خانواده های بسیار متدین،زنان با لباس ساده در اجتماع ظاهر می شوند و به فعالیت اقتصادی مفید می پردازند وگر نه سایر زنان برای خود آرایی وآرایش،جز استهلاک ثروت و وقت،و فاسد کردن اخلاق اجتماع و خانواده،کار دیگری نمی کنند و عده ای جاهل،نام این را فعالیت وآزادی زن می گذارند.

اساساً یکی از فلسفه های پوشش و حجاب زن این است که او بتواند در اجتماع حضور یافته و ضمن برطرف کردن برخی نیازها، همچنین در جهت شکوفایی استعداد خود و کمک به پیشرفت جامعه قدم بردارد. زیرا در حالت عادی، زن در درون محیط خانواده و در زمان حضور در نزد محارم خود، به آن حجاب و پوشش خاص نیاز ندارد. حجاب و پوشش موجب می شود که جامعه به سیرت، شخصیت انسانی و عقل و درک زن احترام بگذارد؛ از این طریق است که او می تواند همه استعداد و ظرفیت های خویش را به منصه ظهور برساند و از اینکه وسیله ای برای لذت بصری، ارضای شهوت و یا کالای جنسی باشد، دور شود. اتفاقاً در برخی امور، واجب کفایی است که در جامعه اسلامی، زنان به صورت تخصصی و علمی وارد شوند.برای مثال، لازم است که عده ای از زنان در رشته های گوناگون پزشکی و یا در عرصه های آموزشی و تعلیم و تربیت حضور گسترده و فعال داشته باشند. به طور کلی اگر نیمی از جامعه را زنان تشکیل می دهند، بنابراین لازم است که بسیاری از نیازهای آنان توسط خود زنان تأمین شود و چنین چیزی هم بدون حضور اجتماعی زنان میسر نخواهد بود. ضمن اینکه ثمرات این حضور فقط مختص زنان نخواهد بود و در مقیاس بزرگتر، در پیشرفت کل جامعه و خود آنها تأثیرگذار خواهد بود. تجربة انقلاب اسلامی اثبات کرد که به هیچ وجه، حجاب محدودیت نیست و نه تنها هیچ منافاتی با پیشرفت زنان در عرصه های مختلف ندارد؛ بلکه عاملی مثبت در مصونیت و حفظ کرامت و شخصیت زنان است. حضور زنان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در همه صحنه های اجتماعی، اقتصادی، حماسی، سیاسی، علمی، هنری، حقوقی، قانون گذاری و بسیاری صحنه های دیگر با پوشش دینی، نشان داد که حجاب، کمترین رکودی در فعالیت های اجتماعی زن پدید نمی آورد ؛در واقعیت شاهد هستیم که از دکتر و استاد دانشگاه گرفته تا فعال فرهنگی، سیاستمدار، مهندس، هنرمند، وکیل، ورزشکار و ...، زنان محجبه در عرصه های گوناگون نقش آفرینی کرده و به موفقیت های چشمگیری هم رسیده اند.بنابراین حجاب نه تنها مانعی برای پیشرفت زن نیست بلکه یکی از عوامل کمک کننده به پیشرفت او خواهد بود. خودنمایی و بی حجابی زن را به حواس پرتی و رکود می کشاند و فرصت گران بهای او را برای تزیین و خودآرایی هدر می دهد و فعالیت های مردان را با رکود رو به رو می سازد!! به علاوه آثار بسیار مخربی بر فرهنگ، نهاد خانواده و آینده جامعه انسانی به دنبال دارد. بنابراین این حجاب نیست که باعث رکود می شود؛ بلکه برعکس بی حجابی است که سبب رکود فعالیت های هر دو قشر زن و مرد خواهد شد.

منبع

• چند نکته کوتاه در رد یک دوگانگی کاذب
• مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما،نگاهی گذرا به شبهات حقوقی پیرامون مسائل زنان،1380
• استاد مطهری،مرتضی،مساله حجاب، بحث پاسخ به ایرادها و اشکالهای وارد بر مساله حجاب
• پرسمان