طرح توسعه فرهنگ عفاف و حجاب
پیشینه
شورای عالی انقلاب فرهنگی پس از تعطیلی دانشگاه‌ها در سال ۱۳۵۹ تأسیس گردید و به گزینش اساتید و دانشجویان، تدوین کتب و محتوی درسی جدید و... در دانشگاه‌های ایران پرداخت. این شورا پس از چندی مسئولیت نظارت بر بخش‌های فرهنگی، علمی و هنری کشور را بر عهده گرفت و با تأیید امام خمینی(ره) و آقای خامنه‌ای حق قانون‌گذاری یافت.
طرح توسعه فرهنگ عفاف و حجاب در فروردین ۱۳۸۲ توسط شورای فرهنگی اجتماعی زنان شورای عالی انقلاب فرهنگی و در دوران محمد خاتمی رئیس‌جمهوری وقت و رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید. بنا بود این طرح در سال ۱۳۸۴ به سازمان‌ها و ادارات ابلاغ شود اما مسکوت ماند و در دولت احمدی نژاد ابلاغ گردید.
مفاد طرح
طرح توسعه حجاب و عفاف شامل ۱۶ بند است و ۲۶ وزارتخانه را موظف به ترويج فرهنگ عفاف و مبارزه با بدحجابی می‌کند. طبق گفته هادی صادقی، معاون فرهنگی قوه قضاییه، سازمان بازرسی کشور مکلف شد بر انجام این وظیفه از سوی دستگاه‌ها نظارت داشته باشد و در صورت مشاهده تخلف و کوتاهی برای «دستگاه‌های کم‌کار در حوزه عفاف و حجاب» پرونده قضایی تشکیل شود.
به موجب این طرح، سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها ملزم شده‌اند ضوابط اخلاقی و پوشش لباس و آرایش در محیط کار را به کارفرمایان آموزش دهند و مبلمان اداری را به نحوی طراحی کنند تا حریم شرعی بین کارمندان زن و مرد رعایت شود. برنامه‌ريزی در طراحی لباس و مانتوی اسلامی، تشويق نسل جوان به استفاده از پوشش اسلامی و تجلیل از تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگانی که در طراحی کالایشان شئون اسلامی را رعایت کرده باشند، از دیگر سیاست‌هایی بود که در راستای اجرایی‌شدن این طرح از سوی سازمان تبلیغات اسلامی اعلام شد.
منابع
- 12 فروردین ۱۳۸۲ مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی