مصاهره
مصاهره در لغت
عبارت مصاهره از صهر (بكسر صاد) گرفته شده که بمعناى قرابت و نيز داماد يعنى شوهر دختر و شوهر خواهر است و مصاهره بمعنى دامادى و به دامادى پيوستن است. [۱]
مصاهره در اصطلاح
در اصطلاح علاقهايست كه بسبب عقد بين زوجين و جمعى ديگر حادث گرديده و موجب حرمت میشود. [۲] بوسيله مصاهره چهار صنف از زنان بر شخص حرام میگردد بدين ترتيب: الف- زن پدر (زوجة الاب) چنانكه فرمود: «وَ لا تَنْكِحُوا ما نَكَحَ آباؤُكُمْ مِنَ النِّساءِ [۳] ب- مادر زن (أم الزوجة). ج- ربيبه يعنى دختر زن بشرط دخول. د- زن پسر (حليلة الابن) چنانكه فرمود: «حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ ... أُمَّهاتُ نِسائِكُمْ وَ رَبائِبُكُمُ اللَّاتِي فِي حُجُورِكُمْ مِنْ نِسائِكُمُ- اللَّاتِي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ ... وَ حَلائِلُ أَبْنائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلابِكُمْ». [۴] [۵]
پانویس
منابع
- قرآن کریم.
- جابرى عربلو، محسن، فرهنگ اصطلاحات فقه اسلامى، تهران، امير كبير،1362 ه. ش، چاپ: 1
- ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب ، دار الفکر، بیتا.
- شهید ثانی، شرح لمعه، دارالعلم