دعوای مطالبه مهریه
دعوای مطالبه مهریه، دعوای زوجه با زوج برای مطالبه تمام یا بخشی از مهریه.
رسیدگی به اختلاف زوجین در خصوص مهریه، در صلاحیت دادگاه خانواده است. با توجه به صلاحیت‌های مقررشده برای دادگاه خانواده در ماده 4 قانون حمایت خانواده مصوب 1391ش، اگر پدر زوج، حسب صورت قباله عادی تعیین مهریه، مکلف شده باشد بخشی از آن ملک را بابت قسمتی از مهریه به زوجه واگذار کند، دو سوال مطرح است: اول: دعوای زوجه به خواسته مطالبه بخشی از مهریه علیه متعهد ثالث تحت عناوینی از قبیل الزام به تنظیم سند رسمی و یا تحویل ملک موضوع مهریه در صلاحیت دادگاه خانواده است یا دادگاه عمومی حقوقی؟ دوم: چنانچه به لحاظ مستحق‌للغیر درآمدن آن ملک زوجه دعوایی را به خواسته مطالبه آن قسمت از مهریه به طرفیت زوج و پدر ایشان مطرح کند، رسیدگی به دعوای مزبور در صلاحیت دادگاه خانواده است یا دادگاه حقوقی؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولاً: با توجه به اینکه تعهد به تنظیم سند رسمی انتقال و یا تحویل ملک موضوع مهریه، امری تبعی است و رسیدگی به اختلاف زوجین در خصوص مهریه در صلاحیت دادگاه خانواده است، در فرضی که زوجه دعوای خود را الزام به تنظیم سند رسمی انتقال ملک و یا الزام به تحویل ملک قرار داده و مبنای انتقال را مهریه ذکر کرده است، دادگاه باید ادعای زوجه در خصوص انتقال ملک تحت عنوان مهریه را احراز کند؛ لذا با توجه به اطلاق بند 6 ماده 4 و ذیل ماده 12 قانون حمایت خانواده مصوب 1391ش، رسیدگی به دعوا در صلاحیت دادگاه خانواده است، هر چند پدر زوج انتقال ملک یا قسمتی از آن را به زوجه و به عنوان مهریه برعهده گرفته باشد.[۱]
ثانیاً: وفق ماده 1100 قانون مدنی، در صورت مستحق‌للغیر درآمدن مهریه، زوجه مستحق مثل یا قیمت آن است؛ مگر آن‌که صاحب مال اجازه دهد. با توجه به اطلاق بند 6 ماده 4 قانون حمایت خانواده مصوب 1391ش، دعوای مطالبه مثل یا قیمت مهریه به سبب مستحق‌للغیر درآمدن آن در صلاحیت دادگاه خانواده است؛ هرچند متعهد پرداخت مهریه، شخص ثالث و موضوع مهریه، مال غیرمنقول باشد.[۲]
پانویس
منابع